De Nachttrein naar Palermo – Het Volledige Verhaal
De avondlucht boven Zürich was kil en vochtig toen de passagiers zich naar spoor zeven begaven. Daar stond hij te wachten: de Nachttrein naar Palermo, een imposante zwarte slang van staal en stoom. Het perron glinsterde van de verse regen, en de eerste vlokken sneeuw begonnen uit de hemel te dwarrelen.
Een vrouw in een rode bontjas stapte als eerste aan boord. Clara Lejeune, een Belgische zakenvrouw, elegant en afstandelijk, rookte achteloos een sigaret terwijl ze haar bagage liet overhandigen. Haar ogen gingen vluchtig over de andere reizigers — net lang genoeg om ze te registreren, niet lang genoeg om te onthullen wat ze dacht.
Achter haar strompelde Padre Bellini, een corpulente Siciliaanse priester, geurend naar cognac en wierook. Met een brommend gemompel en zwaaiende armen sleepte hij zich naar de barwagon.
Sir Archibald Hewes, een gepensioneerde Britse kolonel, stapte statig in. Zijn uniform strak, zijn monocle glanzend. Hij knikte beleefd naar de conducteur, alsof hij nog steeds een regiment onder zijn bevel had.
Émile Duret, een jonge Franse danser, sloeg zijn sjaal losjes om zijn nek en sprong bijna speels aan boord. Zijn ogen fonkelden — hij zocht avontuur, of een verhaal om te vertellen.
De antiquair Charles Lemoine arriveerde haastig, zijn leren aktetas stevig onder de arm geklemd. Zijn blik was nerveus; alsof hij bang was dat iemand zijn geheimen kon ruiken.
In een hoekje zat Christina Lenz, een ogenschijnlijk timide Duitse verpleegster, verdiept in een boek. Niemand vermoedde dat zij degene was die het meeste wist van allen.
Ten slotte verscheen Professor Ambrosio Moretti, beroemd kunsthistoricus. Strak gekleed, zelfverzekerd, en — zo zou later blijken — doodsbang.
Het Vertrek
De fluit klonk. De trein kwam langzaam in beweging, gleed de duisternis in, op weg naar het verre zuiden. In de barwagon verzamelde zich een bont gezelschap. Wijn vloeide, gesprekken murmelden. Maar onder het gelach en de toosten hing een onderhuidse spanning. Geheimen. Onuitgesproken dreiging.
Clara Lejeune hield zich op de achtergrond. Émile maakte grappen die niemand echt grappig vond. Padre Bellini dommelde in zijn stoel, een klein kruikje aan zijn lippen. Colonel Hewes las, of deed alsof. Christina observeerde. Lemoine checkte om de vijf minuten zijn aktetas. En Moretti? Die dronk zijn cognac zwijgend, zijn ogen constant op de anderen gericht.
De Moord
Om 04:15 uur ontdekte de conducteur het lichaam. Professor Moretti zat rechtop in zijn bed, volledig gekleed, met een antieke briefopener in zijn borst. De deur was van binnenuit vergrendeld. Geen teken van strijd. Geen geluid was gehoord.
Paniek brak uit. De passagiers werden gewekt, bijeen geroepen. Iemand probeerde de situatie te beheersen, maar het was duidelijk: de moordenaar bevond zich onder hen.
Het Onderzoek Begint
Christina Lenz onthulde haar ware identiteit: inspecteur van Interpol, undercover voor een onderzoek naar gestolen kunstwerken. Ze nam de leiding en begon de ondervragingen.
De priester stamelde verwarde excuses. Clara beweerde onder invloed van slaapmiddelen te zijn geweest. Colonel Hewes zwoer dat hij de hele nacht had gelezen, maar zijn boek had geen ezelsoor. Lemoine gaf toe de professor te kennen, maar minimaliseerde hun relatie. Émile beweerde schimmen te hebben gezien in de gang. Christina zelf hield haar observaties scherp en nauwkeurig.
Maar de geheimen begonnen langzaam te ontrafelen. Bebloede voorwerpen doken op. Verdachte verklaringen vielen uiteen. De stress vrat aan iedereen.
De Spanning Stijgt
De barwagon veranderde in een arena van achterdocht. Iedereen keek elkaar aan alsof de duivel persoonlijk naast hen zat.
Clara Lejeune ijsbeerde op hakken over de vloer. “Ik had niets tegen Moretti,” snauwde ze. “Hij was arrogant, ja. Maar moorden? Dat laat ik aan anderen over.”
“Misschien was het geen persoonlijke zaak,” opperde Émile Duret. “Misschien ging het om geld. Of geheimen.”
Colonel Hewes schraapte zijn keel. “Of wraak. Iedereen aan boord had iets te verliezen.”
Christina Lenz had intussen ontdekt dat de reservesleutel van Moretti’s coupé verstopt zat in een holle boekrug uit de bibliotheekwagon. Een macabere vondst die wees op voorbedachte rade.
De stukken vielen langzaam op hun plaats. Iemand had geweten dat Moretti gevaarlijk was. Iemand had hem willen stoppen — voorgoed.
De Ontmaskering
Tijdens een nieuwe ondervraging maakte Charles Lemoine een fatale fout.
“Toen hij daar zo zat… rechtop in zijn bed, bloedend als een geslacht dier…” had hij gezegd.
Een stilte viel. Iedereen keek op.
“Dat detail,” zei Christina langzaam, “was nog niet bekendgemaakt. Hoe weet u dat, meneer Lemoine?”
Lemoine verstijfde. Zijn ogen schoten heen en weer, alsof hij een uitweg zocht. Maar er was geen ontsnapping meer.
“U hebt hem vermoord,” zei Christina. “Omdat hij u wilde ontmaskeren als kunstsmokkelaar. U kon het niet riskeren dat uw naam openbaar werd.”
Lemoine vloekte. Probeerde te rennen. Maar de kolonel en Émile grepen hem beet. Christina klikte de handboeien om zijn polsen.
“Jullie zijn allemaal hypocrieten!” schreeuwde hij. “Hij had het verdiend! Jullie weten niets!”
De Aankomst in Palermo
De trein gleed langzaam het station van Palermo Centrale binnen. Warm licht viel door de glazen overkapping. De nacht lag achter hen, en met de ochtend kwam ook de opluchting.
Op het perron stond de politie al klaar om Lemoine in ontvangst te nemen. Hij spartelde nog tegen, riep verwensingen, maar het was vergeefs.
De overige passagiers verzamelden hun bezittingen.
Clara gaf Émile een omhelzing. “Ik hoop dat onze volgende reis minder… memorabel is.”
“Ik maak er een voorstelling van,” grapte hij.
Colonel Hewes nam plechtig afscheid van Christina. “U bent een zeldzame vrouw, inspecteur.”
Padre Bellini sloeg een kruis en prevelde: “Moge onze zonden hier eindigen, en niet verder reizen.”
Eén voor één verdwenen ze in de wirwar van Palermo, ieder hun eigen weg, beladen met herinneringen die ze nooit zouden vergeten.
En zo eindigde de nachttrein naar Palermo, met één moordenaar minder, en talloze verhalen rijker.
Bedankt voor het reizen met ons.
Terug naar Start